Dag 5 - No pain no gain

Het is 5 uur vrijdagmiddag en het is heerlijk vertoeven in de hotel tuin. De thermometer geeft nog 25 gr C.

Vandaag was een korte dag. Om 9 uur startte mijn programma bij CFX. Alhoewel een uur later dan afgelopen dagen waren we om 6 uur wakker en klaar om de dag te beginnen. Percy is de ochtend ook aanwezig bij CFX om nadere info te verkrijgen over de diverse therapieën.

Mijn therapiedag begint met NMT: neuro muscular therapy. Aangezien het vandaag tijd is om de tussentijdse balans op te maken wordt er veel gecheckt. Eventuele veranderingen die ik heb ervaren afgelopen week. Verder gaat het voornamelijk over mijn balans.

Daarnaast is ook tijd voor training om de balans beter te maken en nog een korte massage. Mijn voorkeur gaat vandaag (weer) uit naar mijn arm. En die is pijnlijk. Na 12 jaar in de spasme te verkeren lijken mijn spieren boos. En dat laten ze weten ook. Mijn wederkerige uitspraak tijdens de dagelijkse massage momenten blijft dan ook ‘no pain no gain’.

Ook had ik weer mijn dosis cognitieve training. Michelle is mijn favoriete therapeut op dit gebied. Ik mag vandaag alles wat ik moest onthouden (vanaf maandag en iedere dag uitgebreid met zinloze rijtjes woorden en meerdere verhaaltjes met veel jaartallen) ophoesten. En dat lukt! I keep Amazing myself.

Na wat andere therapievormen hebben wij een tussentijdse evaluatie met dr. Fong. Zij is een van de oprichters van CFX. Een zeer kundig en vooraanstaand neuroloog. En ook erg oprecht vriendelijk.
We praten over afgelopen week. Ze vraagt naar mijn doel voor de komende week. Die is eigenlijk vrij simpel… doorgaan zoals we nu bezig zijn. Ik heb heel veel vertrouwen in hun visie en begeleiding. Ze geeft aan dat ik het komend weekend rust moet nemen. Er op uit en mooie dingen zien. In geen geval oefenen. Week twee belooft een erg zware week te worden.

Bij mijn vragen over de fMRI en wat zij ons kan vertellen over de uitslagen ben ik positief verrast. Het enige aangetroffen gebied wat zichtbaar is op de beelden is de plek van de CVA. Verder is mijn hersenomvang in 12 jaar niet afgenomen (wat normaal gesproken wel reëel zou zijn) en de plasticiteit van de hersenen lijkt goed. Het grootste punt van aandacht is nu om de gemaakte (en te druk bezette) omwegen wat meer terug te brengen naar ‘normaal’. En dat is volgens haar mogelijk.
Mijn dag kan niet meer stuk. Ontzettend fijn nieuws. Ik realiseer mij dat de vooruitgang echt in kleine stapjes gaat. Maar vooruit zal het gaan. Dat geeft mij nu de nodige rust.

Fijn weekend gewenst!

Ieneke