4: Ik vind er wat van...

Nu week 2 van de zomervakantie al bijna om is, staat ons vertrek naar het wonderschone Limburg voor de deur. Leuk. We hebben zin in om even de andere kant van ons landje te bewonderen. Even weg, even genieten.
Ik vind het wel wat…. 6 weken vakantie. En wat ik er dan van vind… Dat wil ik even met je delen.

Ten eerste is het super dat het zich aandient. De zomervakantie. De kids zijn veelal uitgeput, zwaar vermoeid van een lang en best intensief schooljaar. Daarnaast erg moe van veel festiviteiten die zich standaard opstapelen in de laatste weken vóór de vakantie. Al deze gebeurtenissen zijn even leuk en bij alle gaan ze er ‘vol’ voor.

In week 1 van de vakantie mag het standje “aan” ver terug worden geschroefd… Hangen, slaperig zijn, moe zijn, nog meer hangen. Wanneer er niks wordt ondernomen om hier verandering in aan te brengen is ‘hangen’, de meest uitgevoerde, niet te onderschatten zware activiteit. Gedurende week 2 komt de rust (bij ons tenminste) wat binnen. Het niet vroeg hoeven opstaan geeft een nieuwe draai aan de vakantiedag. Later naar bed, later op. We ondernemen wat, bezoeken samen met duizenden andere enthousiastelingen de Ikea, bestuderen plantjes en veel andere zaken bij de Tuinland en vallen voor onzin dingen bij heerlijke goedkope winkels. We wandelen met de hond, slenteren door de stad. De frequentie van het ijs eten wordt wat opgeschroefd. Maar wanneer het met bakken regen naar beneden blijft stromen, is het verlangen naar het verkoelende een stuk minder aanwezig.

Op zich is zo'n vakantie best heel chill. Een vakantie is ook bedoeld om UIT een ritme en sleur te geraken. Is ook HET uitgelezen moment om te hangen en je door de dag heen te slepen met zo MIN mogelijk activiteit. En te stuiteren wanneer er iets leuks (en het liefste iets uitdagends) op de kalender staat. Ik denk dat ik hier op het ‘onderwerp’ kom waarom ik iets van deze lange (niet zo) zonnige zomervakantie vind.

Misschien behoor ik tot een hele kleine groep mensen die het niet zo goed doen in zo n periode van ‘rust, ruimte en niets doen’. Een groep mensen die het juist enorm fijn vinden om een schema te hebben. Waarvoor ‘rust, reinheid en regelmaat’ een levensmotto zou kunnen zijn (ik overdrijf…). Ik persoonlijk ga namelijk aan op alles wat afwijkt van de norm. Gelukkig heb ik mijn brein inmiddels wat weten te leren zodat ik niet meer op alles heftig aan ga. Dankbaar ben ik daarvoor. Maar ik vind het zwaar. Het niet of moeilijk kunnen vinden van mijn rust en ruimte voelt niet ok. Zonder twijfel kan ik zeggen dat de zomervakantie altijd als redelijk geslaagd de boeken in gaat. Het overall gevoel is goed. Mijn persoonlijke wens is om na iedere volgende (en huidige) zomervakantie iets minder hevig te verlangen naar een vakantie in een hutje op de hei. Naar niet het gevoel te hebben dat ik bek af ben op het moment dat school en werk weer in het ritme van iedere dag zijn opgenomen.

De komende weken werk ik hard om de rust in mezelf te vinden. Ik neem dan ook even een break en ben voornemens begin september weer te schrijven. Een gezellige, mooie én zonnige zomer voor iedereen gewenst.

Ieneke