De reis en eerste indrukken

Vanaf het moment dat wij donderdag rond 1:30 geland zijn op Salt Lake City Airport, zijn de dagen eigenlijk voorbij gevlogen. Het moeten wennen aan de omgeving, (wat een bergen!!) het hotel met alles erop en eraan (verhuizing naar een andere kamer binnen het eerste half uur)…Het kost een hele hoop energie. Ook de vlucht daarvoor al en de vroege reis naar Amsterdam, het gebruik maken van een ‘wheelchair assistance’ op Schiphol en Salt Lake City airport (een uitkomst maar ook best vreemd) maakt dat de pot met indrukken overstroomt. 

De dagen bestaan voornamelijk uit het lopen van een rondje om het hotel, het verkennen van de omgeving, het toch maar huren van een auto (want alles is hier best erg ver van elkaar vandaan), het doen van een boodschapje in een mega supermarkt en het gewoon liggen op bed, een boekje lezen, proberen te slapen of toch ook maar weer niet. Het veelvuldig contact hebben met Iris,  en het intens missen van thuis,het vinden van mijn rust. Het is voor nu meer dan genoeg. De vermoeidheid groeit en daarmee ook de angsten. 

Vandaag is het zondag. In tegenstelling tot met Nederland is hier alles gesloten op zondag. Lekker rustig dus. Morgen om 8:45u uur mag ik mij melden bij de kliniek van CFX. Ik kijk ernaar uit.

Ieneke